Verdrietig afscheid.

Ik zag je daar staan
met je arm leunend op
de stenen havenmuur.

Ik zag je haren wapperen in
de straffe wind terwijl
je ogen gefixeerd
een groot schip volgden
en je hand opgeheven
even zwaaide.

Ik zag hoe tranen over
je wangen liepen en je arm
ze wegveegde van je gelaat terwijl
je even het hoofd liet hangen.


Ik hoorde de gesmoorde kreet
van diepe smart.
Kende je niet, maar
toch sneed het geluid als
een mes door mijn hart.

Biografie van deze schrijver

smart kreet mes

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 8 stemmen 651