Palfrenier
wat ben je
als je zestig wordt
en het voelt als veertig?
een verdwaalde enkelganger?
het kind van de rekening met
blauwe restjes jeugd?
van verdrietjes naar verdriet
is slechts de afstand
tussen jou en mij, mijn lief,
waarbij ‘jou’ steeds verder
en ‘mij’ dichter bij
de dichter
die ik graag wou zijn
om het woordje palfrenier
onsterfelijk te maken.
nu dan met tram 6, de obligate rit.
het wiebelding raakt sporen bijster,
zijn reizigers in berusting, in pijn,
zij praten over zestig zijn.
Geplaatst in de categorie: overig
Alle gekheid op een stokje ... ik las hier een heel bijzonder origineel gedicht waar de humor niet ontbreekt.
Een felicitatie voor dit gedicht en voor jou, Guy!
Als jij jarig bent, mag ik je dan feliciteren?
Enne, je bent zo jong als je je voelt:-) zo zegt men hier...