inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 57.614):

Einzelgänger

Reeds lang verzwijgt de klok
het vertrouwde tikken
zodat stilte zich kan laten horen
dagen volgen nachten en weer om
alleen het huis zelf ademt nog

De deurbel galmt schel door de kamers
een meisje met kinderpostzegels wacht
-vergeefs- de deur wordt niet geopend

Sporadisch gaat de telefoon
maar altijd keert de stilte terug

Tot op een dag ruw onderbroken
door het forceren van de buitendeur
die slechts moeilijk open gaat
door opgehoopte reclamefolders
wat post en een eenzame kerstkaart

In de leunstoel zit de dood
al voor onbepaalde tijd
onderuitgezakt met boek
door niemand nog gemist

Even is er beroering in de buurt
een klein berichtje in de krant
daarna keert de stilte terug

Schrijver: geeraardt, 5 november 2015


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

3.7 met 12 stemmen aantal keer bekeken 343

Er zijn 6 reacties op deze inzending:

Naam:
Antonia
Datum:
29 december 2015
met ontroering gelezen groetjes.
Naam:
Inte feelders
Datum:
8 november 2015
De dood voor even, stil!
Naam:
kerima ellouise
Datum:
7 november 2015
Knap neergezet...hoe vluchtig de dood zelfs wordt ...
Naam:
Egbert Jan van der Scheer
Datum:
5 november 2015
Goede weergave van de individuele onpersoonlijke maatschappelijke wereld rondom ons in deze tijd.
Naam:
Dianah
Datum:
5 november 2015
Aangrijpend gedicht!
Naam:
Marije Geerts
Datum:
5 november 2015
Mooi, je nam me helemaal mee :)

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)