wachtruimte
zo’n blaadje
cirkels schrijvend
aan een draad, gesponnen door
november
het lijkt een stil gebed
welhaast smekend, als het
zonlicht brekend in de oude nerven
scherven vol verkleuring
zet
ach, het leven schenkt opnieuw
het wacht onder de vracht
van afgestorven hoop
de samenloop van toen en ooit
is weggegooid
in lege glascontainers
Zie ook: http://www.switilobi.nl/f...ht.php?fotogedicht=wachtruimte
Schrijver: switi lobi
Inzender: Anja Visser, 19 november 2015
Geplaatst in de categorie: psychologie