Netgedichten

netgedicht (nr. 57.853):

Toekomst

Op weg naar de toekomst die
ook morgen nog zal zijn. Die
zich verenigt met duizend en
een wensen. Die verborgen
blijft zolang het leven er
zal zijn. Die koestert een
hoop zonder grenzen.

Op weg naar de toekomst,
zoals een trekvogel op
zijn vlucht. Zoals een zoeken
naar warmere oorden. Zoals een
zwerver die warmte nimmer
elders vond dan in vrijheid
te leven onder sterrenhemel en
blauwe lucht.

Op weg naar de toekomst
voor hen die kozen de morgen
te tarten. Voor hen die kozen
een wens niet een wens te laten.
Voor hen die door vreugd en vele
smarten zichzelf nimmer vergaten.

Op weg naar de toekomst. Op weg
naar het geluk. Op weg naar een
morgen die heelt tot een eenheid
uit een stuk. Op weg naar reflectie
over doen en laten; onbevreesd niet
te vergeten wat voor hen velen vergaten.