in de hoek
vaak woon ik in mijn hoofd
dagenlang
in een enkele kamer
er zijn vogels
en kinderen die overal lopen moeten
dansen op wenkbrauwen
van het tjilpend gras
jazeker, ook vlinders
want vlinders zijn tijd
er zijn monologen en dialogen
eenzaamheid als speelbal van schaduw en echo's
in de linkerhoek naast het tafeltje
staat een spiegel
ik spring erin om mezelf te verstaan
mijn moeder schudt met haar hoofd
ze blijft vragen wie ik ben
ik heb mijn hand in die van haar gelegd
maar misschien moet ik verhuizen
om de dingen goed te kunnen zien
Geplaatst in de categorie: psychologie
Je schilderde een paradijselijke omgeving
in gesprek met jezelf. Dromerig mooi.