Een hart van jute
Mijn hart is nooit van steen geweest,
Vlees en bloed waren het enige dat ik had -
Windhozen en orkanen
Die me overkwamen
Zorgden voor uitgesleten
Platgetreden paden
Die allengs niet anders voelden
Dan het gevoel geen gevoel meer te kennen
En zie daar, vanmorgen aanschouw ik een wonder,
Mijn zichtbaar hart is van jute geworden -
Ik haal de rugkant van mijn hand langs de ruwe stof,
En voel hoe ruig ze is, ik voel, voor het eerst
Sinds maanden voel ik weer,
En weet ik dat ik leef
... inspiratie: P C Kuiper, de reddende verfkwast, uit Ver Heen, SDU Den Haag, 1983 ...
Schrijver: Bert Weggemans, 12 december 2015Geplaatst in de categorie: psychologie