Netgedichten

netgedicht (nr. 58.146):

uitzicht

rond een kerk knielen huisjes
ze zijn devoot en houden blinden dicht
de buitenwereld slaapt in
oude volksverhalen

slechts een oogwenk verderop
scheert de snelweg rakelings langs
trage dijken en daarachter
nog een slootkant, met wat riet
je ziet

dat waar de tijd in stilstand
naast de bermen schuilt, je oog getrokken
wordt naar meer

want het is mooi, die kerk
met zijn huisjes
ze brengen de belofte van opnieuw
een zachte deken, over
al het oude zeer