inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 58.213):

Als we vallen

de verveloze muur,
de verwelkte bloemen,
wie is zoveel vergane eenvoud waardig
tenzij een ongenode gast...
de onzin stapelt zich op,
mijn ooglid trilt bij het lezen ervan,
ik val haast ten prooi aan Forest Whitacker-eye

toch verven kwasten
niet zoals vroeger
toen alles eens vanzelf ging
en zeker geen uitleg behoefde
krullen zinnen nog altijd anders
dan hoe ik ze eerder opzette

Nostalgie en melancholie zijn slavenmeesters
ze likken, bewieroken, decoreren, vleien, glimlachen,
dreigen maar geen mond is er ooit mee gevuld
spreken we dan geluk en van hoop
als we vallen voor de eindmeet

kussen we samen de sterren
evenals de kwast het nieuwe doek
ogen glinsteren, wangen blozen
eenvoudige waarde stijgt nu het moment
van bewieroken daar is, al is dit alleen
zichtbaar voor degene die er oog voor heeft

... ~ In samenwerking met Bart Daems ~ ...


Zie ook: http://ladylove47.blogspot.nl/

Schrijver: LadyLove, 25 december 2015


Geplaatst in de categorie: psychologie

Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 95

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)