Netgedichten

netgedicht (nr. 58.248):

Mijn tranend oog

Een half jaar is het alweer geleden,
dat we samen nog kijken konden.

Een ingreep verliep niet zoals bedoeld.
Bacteriën hebben je retina verwoest.
Een oogarts heeft je lens verwijderd.
Ook werden je kamers goed gespoeld.

Nog steeds verzet je je tegen je blinde lot.
Fotograferen was één van je vele taken,
daarom wil je naar buiten blijven kijken.
Wat je alleen nog kunt is tranen maken.

Toch hoop ik dat we altijd samenblijven.
Voor geen kunstoog zou ik je willen ruilen.
Samen met jou kan ik voluit blijven lachen.
Het lachen staat me nader dan het huilen.