inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 58.247):

In de tuin van de oude pastorie

daar rust zij, de eeuwenoude pastorie
omsloten door het groene water
beschermd door te hoge drempels.

waar witte zwanen dwalen langs blinde paden
tussen groen een heer in zwarte soutane breviert
zal hij ons weer groeten?

mijn hand in grootvaders hand
ik ben het kind uit stille dagen
in de tuin van altijd zomer

bomen groeien naar de hemel
uit andere eeuwen zal ik woorden horen
die ik ken en voel en schrijf.

ben ik het kind met oude verhalen
geborgen in de stille dagen
in de tuin van altijd zomer.

Schrijver: Guy Aarts, 28 december 2015


Geplaatst in de categorie: emoties

3.0 met 11 stemmen aantal keer bekeken 210

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Naam:
Inte Feelders
Datum:
1 januari 2016
Verhalen laten zich vertellen ... en dat doe je zo mooi! Het heeft mij geraakt! Prachtig, Guy!
Naam:
Leonardo
Datum:
29 december 2015
Prachtig sfeer gedicht, Guy!
Naam:
kerima ellouise
Datum:
29 december 2015
Het moet indrukwekkend geweest zijn om als kind die stilte te betreden, samen met de vertrouwdheid van je grootvader...Mooi hoe je die emotie laat trillen doorheen je woorden!
Naam:
Hilly Nicolay
Datum:
28 december 2015
Emotie in jouw woorden Guy, mooi gedicht.
Naam:
Adeleyd
Datum:
28 december 2015
Email:
rosa.olaertsskynet.be
Heel stemmig in deze toch bijzondere dagen.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)