Netgedichten

netgedicht (nr. 58.271):

Zijn

Is het uitzicht op een hemel,
hel of herkansing
niet gewoon een loze belofte
ongestaafd en niet bestaand?

Een dwangmiddel tot een
dienstbaar nuttig leven,
en dat er na de dood
geen tweede kansen zijn?

Dat wanneer je dat witte licht ziet,
of een tunnel, er ook
geen stilte rest, maar niets,
zelfs geen zwart.

Hoe is niets te bevatten
in termen van eindigheid?
Dat je jaren slechts stof
zijn op een tijdlijn.

We zijn allen gelijk en
gemaakt van dezelfde atomen,
maar waarom voelen we dat niet
in ons hart?

Zie ook: http://www.marijegeerts.nl

Schrijver: Marije Geerts, 30 december 2015

thuban5

hotmail.com

Biografie van deze schrijver

Geplaatst in de categorie: filosofie

leven

dood

hart

3.0 met 3 stemmen

123

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:: Leonardo
Datum:: 30 december 2015; Heel mooi en goed lopend gedicht!

Naam:: geeraardt
Datum:: 30 december 2015; kwestie van geloof denk ik

Naam:: Dianah
Datum:: 30 december 2015; Ja, waarom voelen we dat niet? wist ik het maar... het leven zou een stuk mooier hier op aarde zijn, als dit wel zo was.
Mooi gedicht weer Marije..

Geef je reactie op deze inzending: