inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 58.431):

Lucht

Nu zij weggaat neemt zij
de dingen met zich mee
Een steun voor het lijf een
kruk die in de oksel geschoven
ontlast en het lichaam
zo rechtop houdt

Hij zucht en begint met hamer
en beitel in de hand
het scheppen van een beeld
dat overeenkomt met vuur
dat schaduwen werpt van een
onduldbare werkelijkheid


Zie ook: http://www.taichivanstani.punt.nl

Schrijver: Stanislaus Jaworski, 15 januari 2016


Geplaatst in de categorie: kunst

4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 113

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Annejan Kuperus
Datum:
16 januari 2016
Prachtig gedicht, dit 'Lucht' dat het verschil duidt tussen draaglijke realiteit en onverdraaglijke, verhitte waanzin...! Mooi verwoord!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)