Het ondeelbare deel?
Ten laatste raakte ik verzeild
in afgesloten ruimten en buiten
zinnen, stuwing van het bloed
door aderen waarin het hart te
groot, de geest te nauw, ritmisch in
taal en goederen vergrijsd in een roman,
de plaats verkrampt in het scharlaken
rood met alleen de tijd als onderkomen,
het doen te laten als constante druk van
zwaartekracht als ik de teugels aanspan
maar kom ik thuis als de kraaien in een
duistere schim de kleur van de nacht
uit de grond hebben gestolen, een
kluwen touw het gedicht omwindt
zich vergelijkt, zich verdicht en de
tijdelijke dood wordt opgeschort
door drukkende aardse ziel kan ik
rustig stikken, door haar ademnood
verkeer ik in het ondeelbare, voltrokken
uit het hermetisch gesloten niets
zonder dat het op schrift is gezet.
... Illustratie: Zintenzl.c ...
Zie ook: http://www.pamapoems.nl
Schrijver: Pama, 19 januari 2016
Geplaatst in de categorie: filosofie