Moment
de dag breekt aan
dat zij jonger wordt
het meisje op haar trouwdag
met daarna de kinderen
mijn lief komt straks, zegt ze
ik wacht op hem
dan mag ik naar huis
Pieter heeft een tekening gemaakt voor mij
kijk maar
ze houdt een wit servet omhoog
nog netjes opgevouwen, legt het meteen terug
naast het bord met boterhammen
hij wordt groot; het is een lieve jongen
zij begint zacht te zingen, opnieuw klaar
voor de geboorte
ze kijkt een dag uit het raam
en nog een dag
haar lichaam begint te beven
wanneer ze plots boos uitroept
Pieter heeft geen goede vrouw
zij heeft geen gezicht
zacht leg ik mijn hand op zijn licht grijzend haar
en zeg
kom Pieter, laten we naar huis gaan,
naar onze kinderen
volgende week komen we weer
Geplaatst in de categorie: ziekte
en tegelijkertijd een heel mooi schrijven.
Eén moment van vele stuiterende belevingen en emoties als het leven deze wending neemt..
Gewoon of gevoel.
Een traan zoet en bitter,
het komt en gaat.
Aandoenlijk mooi Kerima.