inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 58.499):

Moment

de dag breekt aan
dat zij jonger wordt

het meisje op haar trouwdag
met daarna de kinderen

mijn lief komt straks, zegt ze
ik wacht op hem
dan mag ik naar huis

Pieter heeft een tekening gemaakt voor mij
kijk maar

ze houdt een wit servet omhoog
nog netjes opgevouwen, legt het meteen terug
naast het bord met boterhammen

hij wordt groot; het is een lieve jongen

zij begint zacht te zingen, opnieuw klaar
voor de geboorte

ze kijkt een dag uit het raam
en nog een dag

haar lichaam begint te beven
wanneer ze plots boos uitroept

Pieter heeft geen goede vrouw
zij heeft geen gezicht

zacht leg ik mijn hand op zijn licht grijzend haar
en zeg

kom Pieter, laten we naar huis gaan,
naar onze kinderen
volgende week komen we weer

Schrijver: kerima ellouise, 20 januari 2016


Geplaatst in de categorie: ziekte

3.0 met 12 stemmen aantal keer bekeken 344

Er zijn 13 reacties op deze inzending:

Naam:
Ralameimaar
Datum:
26 januari 2016
Moeilijk moment!
Naam:
Inte Feelders
Datum:
24 januari 2016
Rakend mooi gedicht, Kerima!
Naam:
Annejan Kuperus
Datum:
23 januari 2016
Momenten van machteloosheid, als de kracht van de ziekte sterker blijkt te zijn dan die van de persoon die is getroffen door het lot van de destructie...!
Naam:
Hilly Nicolay
Datum:
22 januari 2016
Momenten die ons raken Kerima, droevig
en tegelijkertijd een heel mooi schrijven.
Naam:
Sanne
Datum:
22 januari 2016
Aandoenlijk, liefdevol en verdrietig, Kerima.
Eén moment van vele stuiterende belevingen en emoties als het leven deze wending neemt..
Naam:
Alexander Peters
Datum:
21 januari 2016
Wat een mooi gedicht en wat een begin! Zoiets heet, voelt en leeft poëzie.
Naam:
geeraardt
Datum:
21 januari 2016
Indringend beschreven dit moeilijke proces.
Naam:
Guy Aarts
Datum:
21 januari 2016
Een scène uit het leven gegrepen. Tristesse is voelbaar. Een rakend gedicht, Kerima.
Naam:
switi lobi
Datum:
21 januari 2016
Ik moet onmiddellijk aan mijn aan Alzheimer lijdende moeder denken.. rake woorden, Kerima.
Naam:
wieten
Datum:
21 januari 2016
innig inkleuren van verdwenen herinneringen en gevoelens, voorbije gebeurtenissen, mooie droefheid.
Naam:
Hans Rauch
Datum:
20 januari 2016
Een traan, een druppel.
Gewoon of gevoel.
Een traan zoet en bitter,
het komt en gaat.
Aandoenlijk mooi Kerima.
Naam:
Dianah
Datum:
20 januari 2016
Wat een droevig maar prachtig gedicht Kerima.
Naam:
Bert Weggemans
Datum:
20 januari 2016
Mooi mysterieus beschreven

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)