warm
in mijn wintertuin slechts
een roodborst, oude vorst
en ik sta bevroren op mijn plek
de vogel zoekt tussen de sneeuw
zijn snavel witter, als hij kruimels eet
en vet, hij
danst op randen van versteende potten
de vleugels vluchtig en zijn borst
geeft licht
ik sta bevroren
warm mijn tepels met mijn linkerhand
de ander houdt het vast
mijn glimlachende wintertuin
mijn handen op de tast
Zie ook: http://www.switilobi.nl/f...ogedicht.php?fotogedicht=warm1
Schrijver: switi lobi
Inzender: Anja Visser, 22 januari 2016
Geplaatst in de categorie: psychologie