Netgedichten

netgedicht (nr. 58.560):

Natuurkracht

storm in dansende golven
die bruisend wit schuim
over geribd strand blaast

woest stuivend zand
waar meeuwen vluchten
schreeuwend in grijze lucht

harde wind bespeelt
stoere vlaggenmasten
met klepperende lijnen

striemend zand verblindt
half dichtgeknepen ogen
onder een wollen muts

voetstappen verdwijnen
onder een verse laag
opgejaagd silicium

blijf staan, stil staan
verwacht de macht
van deze natuurkracht

gevoel deze dag
als ware blijdschap
dat ik nog leven mag