Tot zij brak
ik las
de gedachten
in haar ogen
sluimerende
klachten in een
mild gedogen
de kleine trek
die dieper werd
in haar gezicht
een schaduw
vaak weggewuifd
door zon en licht
maar zorgen
drukten met
steeds meer gewicht
tot zij brak
haar spullen pakte
en mij de sleutel gaf
woorden konden
de stilte niet meer helen
die wij al jaren deelden
Zie ook: http://wilmelkerrafels.deds.nl
Schrijver: wil melker, 29 januari 2016
Geplaatst in de categorie: liefde