Erosie?

Als in de avond de
zonnen ondergaan
verbleken schaduwen
op de voorbestemde weg

in mijn tijd en ervaring zijn ze langer
rekken zich uit in het voortbestaan
het lichaam verliest aan kracht,
de lichten wordt milder, transparant

in de rimpeling van water door de warmte
van de huid ingebed , de tijd houdt me in
z’n greep en wijst mij met zijn adem aan
als ik de merktekens in de spiegels lees

in dat blazoen word ik gerangschikt
naar de archieven van het hart, verwachting
op de schaduwloze getijden die ik naar hartenlust
nog wil berijden, het visioen te vervullen

als het levensnet zich sluit,in de
erosie van herinneringen omgezet in
beeldende sculpturen van vluchtig zand,
voldragen door de wind naar een land

waarin ik en niemand ontbreekt
ontvreemd van pijnen ,
door de muzen in slaap gekust

... Illustratie. Tinckarts.c ...

Voorbestemd?

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 3 stemmen 71