inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 58.648):

Bij nacht en ontij

Winden in de beken zingen mee
het zijn de wateren die wegen
het murmelen van rietkragen,

het broeit in alle vragen, waarin
de bronnen heimelijk zijn verzwegen
met luide stem de rust vertragen,

in het stroomgebied waarin we dreven,
hun oorsprong we niet kennen
uit een onbekende bron te drinken,

ook bij nacht of ontij,

elke minneteug vergroot de dorst
die iedereen in z’n binnenste draagt

ook bij nacht en ontij, ongevraagd

raakt alles aan wat wordt getorst
ligt het voor de hand, als je wilt kijken
in het gegeven, niets te overzien

maar daar is mee te leven,
ook bij nacht en ontij.

... Illustratie: Zintenzl ...

Schrijver: Pama, 1 februari 2016


Geplaatst in de categorie: filosofie

4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 82

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
kerima ellouise
Datum:
3 februari 2016
Ik heb gekeken en vond dit een prachtig gedicht!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)