inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 58.809):

Vandaag rouw ik

Ooit zullen we allen moeten rouwen,
hetgeen niemand kan vermijden.
Straks worden we verteerd door spijt.

Hedenmiddag probeer ik me te verplaatsen,
naar de nacht waarin ik eenzaam achterblijf.
Vanavond zal ik weer naar ons heden reizen,
om daar geluk te vinden bij mijn levend lijf.

Sneeuw valt nu in onze wintertuin.
Onze oude kater slaapt.
Ik zie mijn lief stil aan tafel zitten.
We vieren koffie met een stukje taart.

Zal rouw straks ons geluk komen verteren?
Beiden doen en hebben ons best gedaan.
Spijt zal ons niet kunnen berouwen.
Alles hebben we te danken aan vandaag.

... Geschreven na lezing van een groot klein boek van C.S. Lewis: A Grief Observed (1961). ...

Schrijver: Albert C M Weijman, 14 februari 2016


Geplaatst in de categorie: spijt

4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 298

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Naam:
Marije Hendrikx
Datum:
19 februari 2016
mooi gedicht vergezelt hem op zijn overtocht.
Naam:
Dianah
Datum:
15 februari 2016
Ontroerend!
Naam:
Bert Weggemans
Datum:
14 februari 2016
Alles hebben we te danken aan vandaag. Zo is het, Albert. Mooi, die bron van de grote C.S. Lewis, verplichte kost bij ons op de opleiding anglistiek.
Naam:
Marije Geerts
Datum:
14 februari 2016
Prachtig gedicht...erg mooi en roerend.
Naam:
Hildegard
Datum:
14 februari 2016
Lieve Krummel,
Wat heeft hij toch een fijne uitkijk op het leven...
vandaag is voor vandaag,
morgen komt vanzelf.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)