Vandaag rouw ik
Ooit zullen we allen moeten rouwen,
hetgeen niemand kan vermijden.
Straks worden we verteerd door spijt.
Hedenmiddag probeer ik me te verplaatsen,
naar de nacht waarin ik eenzaam achterblijf.
Vanavond zal ik weer naar ons heden reizen,
om daar geluk te vinden bij mijn levend lijf.
Sneeuw valt nu in onze wintertuin.
Onze oude kater slaapt.
Ik zie mijn lief stil aan tafel zitten.
We vieren koffie met een stukje taart.
Zal rouw straks ons geluk komen verteren?
Beiden doen en hebben ons best gedaan.
Spijt zal ons niet kunnen berouwen.
Alles hebben we te danken aan vandaag.
... Geschreven na lezing van een groot klein boek van C.S. Lewis: A Grief Observed (1961). ...
Schrijver: Albert C M Weijman, 14 februari 2016Geplaatst in de categorie: spijt
Wat heeft hij toch een fijne uitkijk op het leven...
vandaag is voor vandaag,
morgen komt vanzelf.