Netgedichten

netgedicht (nr. 58.848):

Een trammetje

geen roze schoenen
dit keer maar zilveren
al brachten zij
geen stom woord uit, nee

dat deden de roze sneakers wel
waar zelfs wieltjes onder zaten
en ze iedere keer net niet mee
op haar smoel ging

haar moeder maande
haar nog tot stilstand
en lachte haar gouden
hartjes-tand bloot

de invloed die ze ooit
dacht te hebben
bleek haar allang
te zijn ontglipt

zilveren schoenen
werden het
daar kon ze mee
thuiskomen