Netgedichten

netgedicht (nr. 58.900):

Werd diepte gewaar

het stormde weer
maar ik voelde
geen tegenwind
dreef logeslagen rond
als een stuurloos kind

liet me gaan
zonder houvast
verbaasd door de
kracht die mijn geest
op het lichaam had

keek met ogen
die mij zittend zagen
verdwaasd op de bank
met een chaotisch
hart vol vragen

de verte lokte
door het vrije glas
ik voelde hoe tocht
mij steeds dichter
bij de ramen bracht

werd diepte gewaar
voelde hoe gevaar
mij lokkend wenkte
begon weer te denken
de bank en niet daar