Netgedichten

netgedicht (nr. 59.070):

Het woud van oog om oog

In mij huist een vrouw,
een krijger,
strijder,
een bloeddorstige prinses.

Zij trok mij aan als
camouflage,
en wacht op haar moment.

Intussen oefent zij
zwaard- en vechttechnieken,
en rent door het woud
van oog om oog,

waar zij haar messen slijpt
met tegenspraak en
heerst met brute kracht.

Niemand zag haar ooit
want ze beweegt sneller
dan het licht,

dus hoor je ooit iets
ritselen, of voel je een
zucht in je nek,

weet dan dat ik daar dool,
en toe sla wanneer
je het niet verwacht.