inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 59.079):

vergetelheid

het is negen uur
in de ochtend

ik schrijf
over de eeuwigheid

mijn pen sleept langs woorden
verzonken in de stilte

ik wil geen eind forceren
noch een gezicht onthullen

dat ver teruggaat naar kinderjaren
en enkel op een zwarte bladzijde
wakker te krijgen is

ergens moet er een land zijn
een zacht land, een heel zacht land

wie wil mij vergeven
dat ik het stille kind blijf
dat de tijd niet dragen kan

Schrijver: kerima ellouise, 8 maart 2016


Geplaatst in de categorie: psychologie

4.0 met 25 stemmen aantal keer bekeken 292

Er zijn 12 reacties op deze inzending:

Naam:
julius dreyfsandt zu schlamm
Datum:
12 maart 2016
knap
Naam:
Louis Klaassen
Datum:
9 maart 2016
Wij zijn onze kinderdromen vergeten door de tijd, maar in de stilte blijven ze fluisteren verbonden als we zijn met de eeuwigheid.

Droevig en hoopvol gedicht, mooi verwoordt Kerima.
Naam:
Guy Aarts
Datum:
9 maart 2016
Met deze mooie woorden, zinnen, vertoef je al in het 'zachte land'. Wachten op vergeving is pijnlijk. Het neerschrijven in poëzie misschien verlossend.
Naam:
ww
Datum:
9 maart 2016
tijdenloos opnieuw!
Naam:
Hilly Nicolay
Datum:
8 maart 2016
Het stille kind mag stil zijn... ik zou het zorgeloosheid willen wensen, het zachte land kleuren op het zwart. Een ontroering bij het lezen.
Naam:
Walter Tack
Datum:
8 maart 2016

Een kind dat om vergeving vraagt,
en het eigen "ik" in zich nog draagt;
Hier is vergiffenis die 't schoonste is!
Naam:
Marije Geerts
Datum:
8 maart 2016
Niks mis met kind blijven :) Prachtig gedicht :)
Naam:
Hanny van Alphen
Datum:
8 maart 2016
Dat zachte land zou er voor elk kind moeten zijn. Niet die zwarte bladzijde.
Prachtig gedicht, het grijpt je bij de strot.
Naam:
Alexander Peters
Datum:
8 maart 2016
Zoals altijd een prachtig gedicht.
Naam:
Leonardo
Datum:
8 maart 2016
Ik vergeeft het je, Kerima Ellouise. Weer een prachtig gedicht!
Naam:
Hanneke van Almelo
Datum:
8 maart 2016
mooi!
Naam:
Dianah
Datum:
8 maart 2016
Prachtig Kerima! Het raakt.. Iedereen vergeeft het kind.. alleen het kind vergeeft zichzelf niet...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)