inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 59.143):

Heimwee

over de jaren heen
groeit in mij
een verlangen
naar huis

niet dat mijn gevoel in
oude dromen blijft hangen
mijn hart gaat naar daar
waar ik nimmer ben geweest

plekken die mij
van verre raken,
het is mijn ziel, zo denk ik
die nog dieper zoekt

naar wat reeds in mij is
of toch wel
naar verwachtingen
die op mijn weg te vroeg
zijn opgedoekt

ik kan wel iets zeggen
hoe het daar is;

ik zal opgenomen zijn
in velden bij zonsondergang,
en verblijven in de stilte,
in de rust van de oude dag

het onaantastbare
roept mij dan al wenkend
en, dat weet ik zeker,
met een beminnelijke lach


Zie ook: http://blog.seniorennet.be/julius_dreyfsandt_zu_schlamm

Schrijver: julius dreyfsandt zu schlamm, 12 maart 2016


Geplaatst in de categorie: psychologie

4.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 178

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Naam:
Hilly Nicolay
Datum:
14 maart 2016
Een verlangen naar... verwachting van een beminnelijke lach.
Een prachtig gedicht.
Naam:
Walter Tack
Datum:
13 maart 2016
internet!
Naam:
Egbert Jan van der Scheer
Datum:
13 maart 2016
Ja Hans, met het gaan van de jaren heb je steeds meer om over na te mijmeren en terug verlangen. Mij gaat het net zo.
Naam:
kerima ellouise
Datum:
13 maart 2016
Heel erg mooi gedicht!
Naam:
Walter Tack
Datum:
13 maart 2016
De zonsondergang en de stilte hebt gij mooi vertolkt. Begrijp uw verwachting! een 10!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)