Netgedichten

netgedicht (nr. 59.184):

Toch flessenpost

Een kus zijn en niet meer weten
lippen rond en getuit
smekken aan een onderlip
terugslag van vergeefs gebeuren.

De zin ontbreekt
verklaring in een fles
met schroefdop
boodschap luchtdicht afgesloten
na opening beperkt houdbaar.

Ongebroken dobberen met wat drijft
hier valt nog iets van te maken
oogsten waar zoveel van is
liefde en verbondenheid
met een verre, onbekende god
door onzeker licht omspoeld.

Even wachten tot het nu
verschuift, verleden wordt
de toekomst een meteoor
met doordringend vermogen
in een hoofd vol luchtigheid.