inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 59.228):

Voor Marlies

Uitgemergeld lig je daar, stervend van de pijn
vel over been, oh kon ik maar de grote genezer zijn.
Door kanker wordt je opgevreten, steeds verder gaat je lijf
de morfine slaat niet aan en al ben je een sterk wijf:

DIT is onmenselijk.

Botten steken door het dunne vel, wat eens glad was
nu rimpelt het om je lijf
je ligt te sterven van de pijn en toch: ga je niet dood,
degene die kanker uit vond is de duivel.

DIT is onverteerbaar

Hoe kan een mens nou nog geloven in de God die dit toestaat
hoe moeilijk is het te bedenken, dat die dan ook echt bestaat
Bij een lijdensweg als deze, die jij " lopen" moet
Beken ik eerlijk, dat HIJ dit fout bedenkt en dat het anders moet.

Dit is onbegrijpelijk.

Hoe kun je iemand nog wat zeggen, wat kan een mens nog doen
hoe moet je dit nou duidelijk uitleggen, 'k heb werkelijk geen idee
ik hoop oprecht Marlies dat morgen de dokter zegt:
dit is ondraaglijk, want dat is het ook echt.

Dit is ondraaglijk

En dat je laatste dag op aard,
tenminste met minder pijn zal gaan gepaard
Ik wens je sterkte, en goede reis,
we komen elkaar weer tegen, dat is op zeker meis.

Liefs An

... Marlies ligt op sterven, aan de meest gevreesde ziekte ten prooi gevallen ...

Schrijver: An Terlouw, 21 maart 2016


Geplaatst in de categorie: overlijden

3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 257

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)