Netgedichten

netgedicht (nr. 59.238):

Mensen zoals wij

Iedereen als ik,
met lijf en met leden;
Vol dromen en wensen,
met een vloek en gebeden.

Met adem in leven,
in nemen en geven.
In zorg en in angst
voor verlies en om vangst.

In dat besef,
niet meer op mijn bangst
door al dat te zien
wat wij delen:

Een klontje ik,
een wolkje jij,
het kopje erbij.

Gezelliger dan toch,
om hier te zijn
met zó vele
Mensen zoals wij.

Of nie dan?