inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 59.281):

Vluchteling zonder gezicht

ik wist de weg
naar het land maar een
vale zon scheen pal tegen

wind waaide
vol in ons gezicht
de verte bracht regen

met jou aan de hand
als gidste je mij
stapten we urenlang door

over een pad dat zich na
iedere bocht rechtte
en geen eind leek te krijgen

we rustten in het
avondlijke zuchten van wind
onder koud sterrenlicht

warmden elkaar
en wisten ons wanhopig
als vluchteling zonder gezicht


Zie ook: http://wilmelkerrafels.deds.nl

Schrijver: wil melker, 26 maart 2016


Geplaatst in de categorie: maatschappij

3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 87

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)