Moeder van zonen

Hoor de dragonders
de schreeuw van een arend
stil blijft de wereld
de zon voelt geen schuld
moeder van zonen
telt wanhopig de kinderen
waarvan eens warm
haar schoot was
met hun leven gevuld

krampachtig gevouwen
haar handen tot bedes
als brandende lava
de pijn in haar hart
gesluierde vrouw
moeder van zonen
stilt met haar tranen
de dorst van het land

jonge adelaars
verlieten het thuisnest
nog vóór de nacht viel
zij vlogen nóóit meer
en moeder van zonen
moeder van zonen
prevelt hun namen
op ’t slagveld van eer

Biografie van deze schrijver

oorlog moeder rouwen

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 5 stemmen 166