Netgedichten

netgedicht (nr. 59.793):

Kleuren

Elke dag
was je palet
het geel van
zonlicht
het grijs
van het ontbreken

En ik voelde
me bekeken
je penselen
volgden mijn gaan
en komen
en de twijfel ertussen

Het lentegroen
bij mijn aankomst
in het atelier
het glas
van ruiten
waarin ik me spiegelde

En dan
de kussen
op m'n huid
als doek, papier
in alle kleuren
van de regenboog.