inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 59.948):

Naaktslak

Ik ben zo naakt en moet een bult verdragen
Door evolutie mij ooit aangedaan
Mijn waterlijf dat door het stof moet gaan
En zich zo tergend traag op weg zal wagen

Een meter nog naar koele bedjes sla
Waar ik verholen op een bui kan wachten
Dat wordt dan minstens toch een uurtje smachten
Geen blauwvoer eten! riep mijn pa me na

Och, mocht ik toch maar weer een zeeslak zijn
Terug naar water, zonder mensvenijn

Schrijver: Hanny van Alphen, 5 juni 2016


Geplaatst in de categorie: dieren

3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 331

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
leonardo
Datum:
7 juni 2016
dit dicht leest ik op mijn gemak
gezeten in een tuinstoel met laptop op schoot
een tuin vlakbij een boerensloot
zoek me rot, maar vind hem niet; die slak

maar later begreep ik pas; door ergernis overmand
die slak kroop over het Noord Brabants zand
Naam:
Martien Montanus
Datum:
6 juni 2016
Zonder te slijmen, deze is leuk!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)