Netgedichten

netgedicht (nr. 60.172):

van zwart-wit naar nexit

het terugkeren van beeld waar taal
bezwijkt aan verloren creaties stapelen
kasseien zich achterwaarts op, er is geen
wand die mij leunt wanneer achterdocht

in visualisatie de schilderingen
in oudheid kleurt, zwart wit versnelde passen
geluidloze terugdraaiende wielen in een voort-
gaande beweging maken van de afstandbediening

een kaasrasp zonder enig doel

het volgen vergt moed als de tijd
verspoed in geluiden die uit het transparante
het hedendaagse wil verzoenen
in één groot geheel, wegbewijzing

in wetgevingblauw verscheurt de hoop als
het justitiëlerood in krijgsmachtgroen me
op de valreep onthaast in vredeswitte vaandels
met als doel de eenwording van een valse rijk