Netgedichten

netgedicht (nr. 60.208):

Woorden worden wakker

Het is half vijf en ik luister.
Een vroege merel begint te zingen.
Voor dichters is het nog te vroeg.
Ik blijf zwijgen in het duister.

Het wordt vijf uur en ik kan weer zien.
In de kamer wordt het langzaam lichter.
Een schilderij zwijgt nog aan de muur.
Woorden komen spelen met de dichter.

In mijn hoofd zie ik woorden samengaan.
Wat nog onzin was krijgt langzaam zin.
Ik rek me krakend uit en gaap nog wat.
Het is tijd om op te staan.