Kleine herinneringen
In korte nachten
van lange twijfel
waar de uren
kleine cijfers tellen
bij het verlangen
naar de herinnering
van de kleine dingen
die het grote geheel
van leven voorzien
is daar weer een flard
een zin die je sprak
een blik van je ogen
en dan het besef
dit is er nog steeds
ook al is het voorbij
ik vang ze op papier
de nacht kan nu
het licht weer doven
er is weer even troost
Geplaatst in de categorie: emoties
Nu pas rust, je kunt weer slapen...
Een gedicht dat tot dieper nadenken aanzet, zoals jij het beschrijft.
'waar de uren
kleine cijfers tellen'
Mooi!