inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 60.385):

De laatste dag

Mensen waren uitslag,
sjacherende zakken vocht
gehuld in portefeuillevacht.
Niemand die nog dieper zocht.

Zwaarwegend de balansen,
derivaten, koersen, aandelen,
gedroomde financiële kansen;
de natuur kon niet meer helen.

God was de lol vergeten
die het maken van de aarde gaf,
had hen het liefst eraf gesmeten
en keerde zich vol walging af.

Water hield op met stromen,
land viel ter plekke droog.
Geen vis wist te ontkomen,
de diepzee kwam omhoog.

Het woud ademde niet meer,
vuur raasde door haar longen.
As en sintels sloegen neer,
niets was de dans ontsprongen.

De aarde trachtte uit te braken,
maar opgegeven magma bleef
voor in haar slokdarm haken
waar het op dode meren dreef.

Het licht verflauwt
achter het regengordijn.
Niemand die om ons rouwt
als wij er niet meer zijn.


Zie ook: http://www.apartefact.nl

Schrijver: Albert Goudberg, 2 augustus 2016


Geplaatst in de categorie: milieu

3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 234

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)