Op de rand
Nachten duren te lang
De maan beweegt de schaduwen op het behang
Je schrikt wakker daar je bijna sliep
De insomnia zit te diep
Het brein knettert halve waarheden
De dag wordt niet verwerkt maar bewerkt
Traag sluipt het in je gelaat
Rusteloosheid houdt je ontevreden
Pillen hebben elk nut verloren in deze staat
Meditatie is iets dat de stress versterkt
Je gelooft niet dat het ooit stopt in het heden
Daar het is aangevreten door dingen eens geleden
Drang naar verdoving brengt je drank
Zo niet meer vertier
Nachten lijken korter als dank
Maar je raakt met de dag uit het vizier
Gezelligheid kent een tijd
Die tekent in het gelaat
Je durft haast niet meer over straat
Houvast zoekend ben je het compleet kwijt
Op de rand is het moeilijk balanceren
De weg terug is abrupt
Geen zachte heelmeester om je iets te leren
Die blijken allen zeer corrupt
Geplaatst in de categorie: drank