Netgedichten

netgedicht (nr. 60.479):

Glaucoom

Licht
dat uit je ogen
vervaagt
tot wazig beeld

het veld van zien
wordt kleiner
versmalt tot
een kokertje
klein als een speldenknop

het grijs
dat wint terrein
verduistert
zwart
de wereld om je heen

je richt je op gevoelen
horen
ruiken
proeven

misschien
een anders zien