Tijdloos
op mijn gezicht
wordt het oude jaar gekerfd
tekenen lijnen groeven
en groeien dijken rond ogen,
moet de huid zich naar de
zwaartekracht voegen
op mijn gelaat
staat het lied van de tijd
dat mijn geleefd leven toont,
ik heb de melodie
vaak met letters beloond
maar ontegenzeglijk dieper,
door mij,
in harmonische klanken verspreid
zij worden door mijn tijdloze ziel,
als van zelve,
klinkklaar naar buiten geleid
Zie ook: http://blog.seniorennet.be/julius_dreyfsandt_zu_schlamm
Schrijver: julius dreyfsandt zu schlamm, 29 augustus 2016
Geplaatst in de categorie: individu
verouderen 4.0 met 6 stemmen 
335
335
Geef je reactie op deze inzending:
Mooie verwoording.