Verre verten
landschap Bruegelt naar winter
naar het spel van verre verten,
haasje-over
voorbij de horizon en terug.
verloren wegen glooien. ze plooien
naar paarse stilte tot ze dwalen.
en kijk, ginds, in het laatste huis
de ongeschonden winterochtend,
de geur van spek en koffie.
daar trekt de kachel aan het langste eind,
daar soezel ik de dagen door,
daar ben ik de hermelijnen koning.
jouw naam zal ik niet noemen
geheimen mogen
als spinragtakjes hangen.
ik pluk ze één na één na één.
ze groeien tot: lieveling,
omhels me en… hou je van me?
... Olieverfschilderij (detail) door Guy Aarts: Winterlandschap ...
Schrijver: Guy Aarts, 14 september 2016Geplaatst in de categorie: schilderkunst
Prachtig gedicht en schilderij, Guy!
En wat een prachtig schilderij!