Indigo

zij staat in mijn straat
met wolken te strooien. ze zijn van opaak
en indigo inkt. zij danst en zij danst,
zij glimlacht en zingt. maar niemand
die luistert of heel even gilt.

zo zie ik haar lopen, het voorhoofd
gebogen, na jaren van strooien. geen eten
of drinken, geen landschap of straat. alleen maar
de stilte van inkt en opaak.

en later, nog later, de afgrond naar niets.
in gammele bekers de leegte van geld. een touw
aan een boom,

de tong uit de mond. ik heb haar zien hangen,
haar wolken geteld.

indigo bedelen geld

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 8 stemmen 338