inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 60.821):

Huilen naar de maan

hij sprak tegen de oude boom
maar als antwoord slechts geruis

fluisterde tegen de maan
maar ving slechts druppels
van een passerende wolk

aaide zijn trouwe hond
ach kon jij maar praten
kreeg een lik als antwoord

ging naar het aloude orakel
hoe kan ik communiceren
als ik niet weet hoe en wat

ruis als de wind
schijn als de maan
voel als een hond

onder een oude boom
staat nu een eenzame
te huilen naar de volle maan

antwoord krijgt hij niet
maar het lucht wel op

Schrijver: geeraardt, 24 september 2016


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

4.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 177

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:
Antonia
Datum:
29 september 2016
prachtig heb een grote liefde voor de volle maan groetjes.
Naam:
kerima ellouise
Datum:
27 september 2016
hartverscheurend beeld zet je neer...zo voelbaar!
Naam:
Hilly Nicolay
Datum:
26 september 2016
Hier spreekt de eenzaamheid uit jouw woorden geeraardt.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)