Herfstig is mijn tijd
Ik sta nog wel in zomertooi
maar herfstig is mijn tijd.
Mijn stam, eens rank en glad
is knoestig krom.
Het bos waarin ik groot geworden ben
dunt zich steeds verder uit,
mijn takken reiken nog omhoog
maar raken nauwelijks andere meer.
Wat schaduw geven doe ik nog
maar vruchten zoveel minder dan voorheen.
De stormen van de tijd
hebben mijn wortels los gewrikt,
mijn grootste tak is onlangs afgescheurd
en open ligt mijn zij.
Dit is mijn laatste zomertooi
want allengs herfstiger
wordt nu mijn tijd.
la-combe.comGeplaatst in de categorie: tijd
levens loop 4.0 met 2 stemmen 
231
231
Geef je reactie op deze inzending:
wil nog niet los laten
vogels dragen
in een lentenest...
Wat een prachtig, toch ook aangrijpend gedicht Lisa.