blauwste blauw
er zijn
ontelbaar
oude bergpaden
waar ik niet
komen zal
loodrechte kliffen
die mij
de adem
zouden benemen
zilte luchten
zijn er vol
van vogels die ik
niet zal horen
wolken van het
blauwste blauw
waarin ik zacht
verdrinken kon
er is
de oude tijd
die vleugellam
ter aarde valt
Geplaatst in de categorie: tijd