Zonder besef
Wat als de geur verviel, smaak niet bestond
Wat als ook het gehoor verdween misschien
Men nog wel tastzin had, maar niet kon zien
Zou het dan zijn dat men de liefde vond?
Wat als de grens die Adam trok vervloog
En daarmee alle innerlijke strijd
Verging, de mens geen weet meer had van tijd
Van dag en nacht, zaken als laag en hoog
Hij samenviel, weer één met de natuur
Zonder bewustzijn was, blanco en puur
Niet bang voor sterven was, omdat de dood
Niet wakker worden was meer uit de rust
Door zonlicht tot beweeglijkheid gekust
Hem kwelde niet de zin van zielenood
Geplaatst in de categorie: filosofie