inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 61.084):

Humanistische zandtaart

Geef ons een wijs hart om na te denken
Voordat het kwaad in volheid wordt gewettigd
Ontspoord bedorven bloed dat door bloemen
Kruipt tot wanhoop gedreven laat wankelen

Allen die met licht leven onderscheiden
Krokodillentranen van de dood de geest
Van het beest en de in boeien geslagen
Dwalende devoten in kooien gekluisterd

Het is de dichter die 't geschreven heeft
De lamp opsteekt temidden van koele winden
Maar wie ziet het ontwaakt getij dat in

De eenvoud van kinderen open gaat ? in het
Land de humanistische zandtaart zijn
Twee wegen die met elkaar botsen.


Zie ook: http://elizju.blogspot.com

Schrijver: Elize Augustinus, 29 oktober 2016


Geplaatst in de categorie: psychologie

4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 83

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)