Netgedichten

netgedicht (nr. 61.088):

Zijn stukjes hemel

er zweven altijd
gedachten die
ik wil weven tot een
herkenbaar patroon

eerst ze op vorm
en kleuren schikken
de lagen meten van
emoties tegen vergeten

toch vallen er
een paar uit de toon
zij zijn uniek in
verbeelden en droom

alsof zij zomaar uit
een ander dimensie
zijn gegleden in een
ultra creatief moment

zij dateren verbazing
en verwondering
omdat ook het gewone
zijn stukjes hemel kent