opa zaliger

ik zie je nog zitten
altijd op dezelfde plaats
het bankje in de tuin
een beetje pitten…

of naar vogeltjes staren
die ravotten tussen takken
rustig je pijpje trekkend
denkend aan vervlogen jaren

de rook steeg op
in witte pluimen
verdween in wolken
maar op een dag

stopte het leven
en je ziel volgde
de weg van witte rook
om al je liefde af te geven

want God was tevreden
over je bewogen leven

lieve opa, rust zacht
en laat los, je verleden!

... mijn opa zaliger... ...

Biografie van deze schrijver

opa zaliger hemel

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 7 stemmen 307