Netgedichten

netgedicht (nr. 61.162):

hoe

hoe ik alles ook aanschouw, het
probeer te raken met de rijpheid
van mijn geest - neen het blijft versteend
in het erts waaruit het is gebrand

hoe het hart het leven wil aanbidden, het
probeer te raken met de liefde die ik eens bezat -
neen de tijd hangt onbevrucht in de schoot
die me bewaarde en verwees

hoe mijn ogen ook trachten te zien, het
probeer te te raken met een blik van begrip -
neen het zwart vlekt nog meer in het duister
waar de nacht gelegen is in diepe rouw